Szanowny Panie Premierze,
Szanowne Panie i Szanowni Panowie Ministrowie,
Szanowne Panie i Szanowni Panowie Posłowie, Senatorowie,
Ekscelencje, Księża Biskupi,
Szanowni Panowie Generałowie,
Szanowni Panowie Oficerowie,
Żołnierze,
Rekonstruktorzy,
Harcerze,
Wszyscy Dostojni Przybyli Goście,
Szanowni Państwo!
Chcieli przez dziesiątki lat zniszczyć ich pamięć. To dlatego zabijali ich skrytobójczo za murami, zakopywali ich bez nagrobków, poniżali, ubierali w faszystowskie, niemieckie mundury, katowali, bili, próbowali wymazać ich imiona z kronik i pamięci ludzi. Poniżali i niszczyli ich rodziny, zadając im najstraszliwsze ciosy – bo przecież takim ciosem jest nie wiedzieć, gdzie leży twój ojciec, twój mąż, nie wiedzieć, gdzie można pójść, by złożyć kwiaty na jego grobie, a bardzo często też długo nie wiedzieć w ogóle, co się z nim stało. Prześladowali ich, nazywali bandytami, oczerniali, zabraniali o tym mówić, pisać – chcieli ich zniszczyć.
Ale to się komunistom nie udało. Nie udało się to mordercom, dlatego że pamięć ludzka pozostała twarda i wierna tym, którzy walczyli za ojczyznę do samego końca ‒ którzy nigdy nie pogodzili się z tym, że Polska została zdradzona, że nie jest państwem suwerennym, niepodległym, że cudzy bagnet cały czas przebija naszą ojczyznę, a obcy dyktuje w niej prawa.
Nigdy nie zgodzili się ze zdradziecką, przyniesioną na sowieckich bagnetach władzą, która była dyrygowana z Kremla. Nie zgodzili się nawet za cenę życia. I wielu z nich to życie oddało. Ale właśnie dzięki ich krwi, bohaterstwu, uporowi, ich wierności żołnierskiej przysiędze Polska znów się odrodziła, znów jest suwerenna, niepodległa, znów jest dumna – także dumą swoich żołnierzy.
Dziś czcimy ich ‒ czci ich wolna Polska, czci ich młodzież urodzona w wolnej Polsce idąca z podniesioną głową, dumna ze swoich bohaterów, szukająca ich i gloryfikująca ich pamięć. Dziś ich czyn bitewny jest upamiętniony tutaj – na najważniejszym dla Polaków i dla polskich żołnierzy monumencie – na Grobie Nieznanego Żołnierza, gdzie są tablice upamiętniające wielkie polskie bitwy, w których walczył polski żołnierz. Wśród nich są także bitwy toczone przez Żołnierzy Niezłomnych.
To właśnie dziś polscy żołnierze, ochotnicy z Brygad Obrony Terytorialnej, przyjęli dla swoich jednostek ich imiona i będą je nosili z dumą – tak jak wolna, niepodległa, suwerenna Polska jest dumna ze swoich synów. I wierzę w to głęboko, że zawsze będzie o nich pamiętać, że na ich przykładzie zawsze będziemy mogli wychowywać kolejne młode pokolenia do służby ojczyźnie, do wierności Polsce – do tego wszystkiego, co jest potrzebne, by budować silne, dostatnie, zamożne, bezpieczne państwo.
Państwo, jakiego pragnie każdy Polak, jakiego Polacy pragnęli przez 123 lata zaborów, a później, o jakie walczyli przez pięć lat okupacji. Państwo, w którym obywatele zawsze dbają o jego godność. Państwo, które nie pozwala się oczerniać, które jest dumne. Państwo, które się liczy.
Właśnie takiej Polski oni chcieli, o taką Polskę walczyli i takiej Polski my, jako dziś żyjący, jesteśmy im winni ‒ aby ją tworzyć, budować i wszystkimi siłami o nią dbać. Aby taka właśnie była, o jakiej oni marzyli i za jaką oddali życie.
Cześć i chwała bohaterom, wieczna pamięć poległym! Niech żyje Polska!
/fot.arch.redakcji/